Ο Τζιμ, ο Μόρισον, είχε κάποτε δηλώσει ότι η σημαντικότερη
αίσθηση δεν είναι η όραση ή η ακοή, αλλά η αφή. (Έξυπνο παλικάρι ήταν ο Τζιμ,
είχε πάρει και κάτι τόνους lsd, δούλευε το μυαλό του.)
Αλλά αν βγεις να κάνεις μια δημοσκόπηση σχεδόν όλοι θα σου
πουν ότι η όραση είναι η πιο σημαντική αίσθηση.
Αν έχετε μικρό παιδί ή αν δεν έχετε πάθει αλτσχάιμερ και
θυμάστε τα μικράτα σας μπορείτε να ανακαλέσετε πως μαθαίνουμε τις αισθήσεις μας
στα πρώτα μας βιβλία: Δίπλα στην όραση ένα μάτι, δίπλα στη όσφρηση μια μύτη
(κλπ) και δίπλα στην αφή... Τα χέρια!
Μεγαλώνουμε με τη στρεβλή αντίληψη ότι τα χέρια μας είναι τα
όργανα της αφής. Πόσο λάθος είναι αυτό; Αν θέλαμε να είμαστε δίκαιοι με την αφή
θα έπρεπε δίπλα της να υπάρχει ολόκληρος ο άνθρωπος.