Το
ημερολόγιο δείχνει αρχές Δεκέμβρη. Το άρωμα από τις γιορτές των Χριστουγέννων
που πλησιάζουν αρχίζει να διαχέεται στην ατμόσφαιρα. Χριστουγεννιάτικα δέντρα
στο σαλόνι, πολύχρωμα λαμπάκια στo μπαλκόνι, βιτρίνες καταστημάτων με «Merry Christmas»,
ενοχλητικά σποτάκια του «Jumbo» σε τηλεόραση και ραδιόφωνο. Κατακλυσμός από
χριστουγεννιάτικες διαφημίσεις πολυεθνικών στην τηλεόραση για τρόφιμα, ποτά,
αυτοκίνητα, ηλεκτρονικά και ηλεκτρικά είδη, έστω και αν στην τζιόπη νου σι άφλ
τσαπρακό (στην τσέπη δεν υπάρχει τίποτα).
Για τους
περισσότερους ανθρώπους οι γιορτές, όπως σχεδόν κάθε χρόνο, θα είναι δυo –τρεις μέρες αργίας ή μία βδομάδα
ριγμένοι στον καναπέ του σαλονιού με το τηλεκοντρόλ στο χέρι, τις πυτζάμες και
άντε και καμιά βόλτα σε κανένα εμπορικό κέντρο ή στη στολισμένη πλατεία της
πόλης για χάζι.
Αυτά για
τους περισσότερους ανθρώπους, γιατί για εμάς τους τυχερούς υπάρχει ο τόπος που
γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε. Το μυαλό μας εδώ και λίγες μέρες βρίσκεται ήδη στο
χωριό.
