Facebook, φατσοβιβλίο, ρουφιάνος και
τόσα άλλα ονόματα έχουν δοθεί σ’ αυτό το μέσο κοινωνικής δικτύωσης, που όλοι μας
έχουμε ακούσει ή είμαστε μέλη του.
Οι περισσότεροι πάντως από
τους συνομιλητές μου έχουν την άποψη πως μέσα από το Facebook γίνεται μια προβολή της
προσωπικής μας, ιδιωτικής ζωής. Θεωρούν πως δίνουμε στοιχεία που αφορούν ιδιωτικές
μας στιγμές, την ψυχολογική μας κατάσταση, τα ενδιαφέροντά μας, τα πιστεύω μας
και την ιδεολογική μας τοποθέτηση σε διάφορα κοινωνικά –πολιτικά ζητήματα, σε
ανθρώπους που απλώς μπορεί να λέμε ένα γεια, να έχουμε μια απλή κοινωνική επαφή
ή πιθανώς ούτε έχουμε γνωρίσει από κοντά.
Αρχικά θα ήθελα να σημειώσω,
πριν συνεχίσω, πως προσωπικά είμαι ενεργός χρήστης του Facebook. Σερφάρω σχεδόν κάθε μέρα
στις σελίδες του, αναρτώ και σχολιάζω ή κάνω λάικ σε δημοσιεύσεις φίλων και
γενικά ανεβάζω δημοσιεύσεις που θεωρώ πως πρέπει να μοιραστώ με τους
«ηλεκτρονικούς φίλους» που έχω, όπως μ’ αρέσει και να τους παρακολουθώ σε αυτά
που δημοσιεύουν εκείνοι.
Έχω την εντύπωση (και είναι
καθαρά προσωπική πεποίθηση, χωρίς να στηρίζεται σε επιστημονικά κριτήρια )πως
πάντα ο άνθρωπος ήθελε και θέλει να εκφράζει τις απόψεις του, τις ιδέες του,
τον τρόπο που σκέφτεται και το τι αισθάνεται με τους γύρω του. Δεν θα σας πάω
πολύ πίσω στο παρελθόν, απλά θα σας θυμίσω το πώς εμείς τριάντα –σαράντα χρόνια
πριν ψάχναμε τρόπους να εκφράσουμε αυτά που αισθανόμασταν στον κοινωνικό μας
περίγυρο.
