Εικοσάρηδες επαναστάτες.
Αθήνα, Θεσ/νίκη, Πάτρα, Γιάννενα.
Οι φοιτητές αντιστέκονται.
Πολυτεχνείο.
Κορύφωση του αντιδικτατορικού αγώνα.
Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία.
Σύνθημα που συμπυκνώνει πολιτικούς και κοινωνικούς στόχους
και οράματα. Μιας γενιάς. Ενός Λαού.
Πρωτεύων στόχος, η πτώση της χούντας.
Ισοδύναμοι και παράλληλοι: εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική
αλλαγή.
(Προηγήθηκαν: η Νομική, Φλεβάρης-Μάρτης '73.
Οι εκλογές σε φοιτητικούς συλλόγους. Η βίαιη στράτευση φοιτητών.
Φυλακίσεις, εξορίες.
Η απόπειρα "φιλελευθεροποίησης" του χουντικού
καθεστώτος, με τον
Σπύρο Μαρκεζίνη, που "ανέλαβε να κάνει εκλογές",
τον Φλεβάρη '74).
Η αυθόρμητη φοιτητική-λαϊκή εξέγερση, πνίγεται στο αίμα.
Καταστέλλεται. Ο δικτάτορας Ιωαννίδης "ανατρέπει"
τον δικτάτορα
Παπαδόπουλο. Το πείραμα Μαρκεζίνη συνεχίζει ο
Ανδρουτσόπουλος.
Η χούντα έμπαινε στο τελευταίο της τέταρτο.
Εμείς παραμέναμε επαναστάτες. Και σύντροφοι.
Νοέμβρης 1981.
Τριαντάρηδες
επαναστάτες. Ακόμα.
Αφετηρία νέων αγώνων. Ίδιοι στόχοι.
Δημοκρατία. Εθνική Ανεξαρτησία.
Κοινωνική Δικαιοσύνη. Λαϊκή Συμμετοχή.
Προηγήθηκε: η άνοδος του Πασοκ στην εξουσία (Οκτώβρης 1981).
Η επικράτηση του φαινομένου "Ανδρέας".
"Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται".
Το νέο σύνθημα αντηχεί σίγουρο και καθησυχαστικό:
τα οράματα του Πολυτεχνείου υλοποιούνται.
Οι προσδοκίες υπερβολικές. Η πολιτική αποφασιστικότητα
μειωμένη.
Τα πρώτα θετικά και σημαντικά βήματα, ανατράπηκαν από τον
"ρεαλισμό".
Ο "εκσυγχρονισμός" ανέτρεψε την
"αλλαγή".
Η διάψευση αγκάλιασε σε δόσεις τα συνθήματα. Τα οράματα. Τις
ελπίδες.
Εμείς παραμέναμε επαναστάτες.
Χώρια, όμως. Οι σύντροφοι είχαν σκορπίσει.
Εξηντάρηδες
''επαναστάτες".
Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία.
Λες και δεν πέρασε μέρα από τότε.
Οι ευκαιρίες χάθηκαν. Ευθύνες έχουμε κι εμείς!!
Οι ιδέες μάτωσαν. Δεν χρεωκόπησαν.
Εμείς, όμως, σύντροφε, επτωχεύσαμεν!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου