Χθες με το Σωματείο Εργαζομένων της ΕΥΑΘ μαγειρέψαμε
,συσκευάσαμε ,και διανείμαμε τριακόσιες πενήντα
(350) μερίδες φαγητού στους πρόσφυγες στην Ειδομένη .
Είναι τιμή μου που
συμμετείχα ενεργά στο όλο εγχείρημα και αισθάνομαι μια μεγάλη ηθική ικανοποίηση.
Για όσα έζησα μεγαλώνοντας στο χωριό βλέποντας να φέρνουν
ένα πιάτο σταφύλια μετά τον τρύγο στον γείτονα που δεν είχε αμπέλι… για κάθε
φρέσκο αυγό που έφερναν να φάει το μωρό στο παραδίπλα σπίτι που δεν είχανε
κότες… για κάθε κομμάτι ζεστή πίτα στον παππού που έμενε λίγο πιο πάνω μόνος…
για το κάθε πιάτο σούπα που έκαναν να
περισσεύει από το φτωχικό τραπέζι για
τον άρρωστο απέναντι… για την σακούλα με πατάτα και το μπουκάλι από τσίπουρο
που αποχαιρετούσανε τον κάθε ξένο επισκέπτη.
Για τα ήθη μας ,τα έθιμα και τις συνήθειες μας να δώσουμε
ένα πιάτο φαΐ στον μόνο ,τον άπορο σ αυτόν που δεν μπορούσε να είναι κοντά μας
στην χαρά του γάμου ή της γιορτής στην λύπη της κηδείας ή του μνημόσυνου… για
τα γκιούμια με γάλα που μοίραζαν οι κτηνοτρόφοι σε φίλους και συγγενείς και όχι
μόνο έτσι για το καλό…
Για τα αμέτρητα τι ανακατεύεσαι, «τσί τι μιντέστι», που άκουσε ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου στις συλλογικές προσπάθειες και πάντα απαντούσε : άμα δεν ανακατευτώ εγώ άμα δεν ανακατευτεί ο Άλφα και ο Βήτα από ποιόν θα γίνουν όλα αυτά τα πράγματα…
Για όλα τα "καλά να πάθεις" της Μαρίας όταν ταλαιπωρούμαι , αλλά και την συμπαράσταση ,και την στήριξη που μου παρέχει καθώς είναι πάντα δίπλα μου και με τις συμβουλές της μου ανεβάζει τον πήχη πιο ψηλά λέγοντας μου :αφού το
ανέλαβες θα το κάνεις και θα πρέπει να βγει όσο το δυνατόν καλύτερο το αποτέλεσμα …
Για το σπινθηροβόλο βλέμμα των φίλων μου αυτή την στιγμή, που όλα αυτά τα χρόνια
βγάλαμε τόσες και τόσες εκδηλώσεις, που νομίζω πως διαβάζοντας την ανάρτηση είναι σαν να ήταν και σε αυτή την αποστολή...
Για τις αξίες της Αριστεράς που με γαλούχησαν…
Για να γίνουμε από «δέκτες» συμπαράστασης και αλληλεγγύης
σαν εργαζόμενοι στην ΕΥΑΘ κάποιες στιγμές και «πομποί»…
Για να έχουν έναν καλύτερο κόσμο η Ευτυχία μου και η Καλλιόπη μου, μα και όλα τα παιδιά του κόσμου, στο κομμάτι και το μέτρο του δυνατού που μου αναλογεί…
Για την ανθρωπιά και τον πολιτισμό μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου