ΓΙΑΤΙ:

..όσες κι αν χτίζουν φυλακές

κι αν ο κλοιός στενεύει

ο νούς μας είναι αληταριό

που όλο θα δραπετεύει...

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Η ΛΙΒΑΔΙΩΤΙΣΣΑ ΜΑΝΑ


Είναι εκείνη που μας έφερε στον κόσμο και μας μεγάλωσε. Είναι μια, μοναδική και ξεχωριστή για τον καθένα μας. Τρέχει για όλους και για όλα με αυταπάρνηση, αλλά είναι και υπερπροστατευτική. Προλαβαίνει τα πάντα και λατρεύει τα παιδιά της όπως κανένας άλλος πάνω στη γη. Το πρόσωπο της λάμπει όταν γελάει και είναι πάντα η ομορφότερη στον κόσμο!!! Όταν  όμως κάτι πάει στραβά… Αν θυμώσει…  Μεταμορφώνεται σε θηρίο ανήμερο …και τότε «άφλτς γκούβατς!!» (βρές την τρύπα σου)!!!
Όπως και αν είναι, ήρεμη ή θυμωμένη, όταν κάθεται και ξεκουράζεται ή ανάμεσα στο όλο τρέξιμο από τις δουλειές, της ξεφεύγουν συχνά, συγκεκριμένες ατάκες που συντροφεύουν τις μνήμες μας . Είναι η Λιβαδιώτισσα  μάνα,(αν και θα μπορούσε να είναι και οποιαδήποτε άλλη μάνα), με μια ευρεία γκάμα απο ατάκες, ανάλογα με την περίσταση και την ψυχική της διάθεση.
Ιδού λοιπόν οι κατηγορίες της Λιβαδιώτισσας μάνας μέσα από τις ατάκες της:
1)  Η ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ
κασι νου ιαράμου  ιόου αουά βα ν μκά πόρτσιλι - γέρνιλι
(αν δεν ήμουν εγώ εδώ θα μας έτρωγαν τα γουρούνια - τα σκουλήκια)
2) Η ΠΑΡΑΠΟΝΕΜΕΝΗ
ατσιά ιάστι φχαριστόλουλου τσι β κρ΄σκούι
(αυτό είναι το ευχαριστώ που σας μεγάλωσα)
β΄ρ΄σέβασι λα πρίντζ  (κανένας σεβασμός στους γονείς)
μι μκάτου ανλι τουτς (με φάγατε όλα τα χρόνια)
3) Η ΤΑΞΙΔΙΑΡΑ
σι νλιάου πέρλου σι φούγκου κου βόι αου…( να πάρω την τρίχα μου να φύγω με εσάς..)
4) ΚΤΗΤΙΚΗ
φιτσόρλου νι ,φιάτα νι ,πουλίκλου αμέλου, κικιντόνανι ,κιντισίτλου νι
( το αγόρι μου, το κορίτσι μου, το πουλάκι μου, η όμορφή μου, ο όμορφος μου)

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015

Το φιλί των προσφύγων...

Ο  φωτογράφος István Zsíros  έχει συνοδεύσει τη φωτογραφία με το εξής μήνυμα:
«Οι πρόσφυγες θα κερδίσουν, γιατί είναι πράκτορες της ελευθερίας, γιατί αναιρούν και καταργούν τα σύνορα στην πράξη, γιατί είναι μάρτυρες της βαρβαρότητας του πολέμου και έχουν έρθει στη Δύση κουβαλώντας μαζί τους τη ζωντανή απόδειξη των εγκλημάτων που διαπράττουν οι αποικιακές δυνάμεις. Αλλά η ζωή πάντα κερδίζει στο τέλος.» 

Ένα ζευγάρι προσφύγων κατάφερε να περάσει τα σύνορα της Ουγγαρίας. Βρίσκεται μέσα σε μια σκηνή και γύρω του δεκάδες άλλοι μετανάστες - ανάμεσά τους και πολλά μικρά παιδιά - κοιμούνται στο πάτωμα. Άγνωστο τι θα ξημερώσει για εκείνους, αλλά ό,τι και να έρθει θα αντιμετωπιστεί, γιατί έχουν ο ένας τον άλλον και μαζί θα ξεπερνούν κάθε αντιξοότητα. Η σφιχτή αγκαλιά τους «μαρτυρά» την αστείρευτη αγάπη τους, από την οποία αντλούν δύναμη για να τα βγάλουν πέρα και να μπορούν να ονειρεύονται ελεύθερα και πάλι... μαζί.

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ 2015 (ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ)

Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών ,στο Λιβάδι Ολύμπου, τον Σεπτέμβριο του 2015 και συγκριτικός πίνακας προηγούμενων αναμετρήσεων:

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ.

Τα μη λαμπερά παιδιά …Τα παιδιά των πίσω θρανίων- Τα αόρατα παιδιά
Είναι αυτά τα παιδιά που οι δάσκαλοι και καθηγητές μαθαίνουν τελευταίο το όνομά τους. Και όταν περάσει ο καιρός πρώτο το ξεχνάνε. Αυτά που νιώθουν αγωνία κάθε φορά που για να παιχτεί ένας αγώνας χωρίζονται ομάδες. Μην τυχόν και περισσέψουν. Λαχταρούν έστω και προτελευταία οι αρχηγοί να τα διαλέξουν.

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2015

Μια εκλογική συμβουλή...

Σ’ αυτές τις εκλογές ας ψηφίσουμε τουλάχιστον το γούστο ,την  καλαισθησία,την  φιλοκαλία , την ομορφιά, το ωραίο ,και το γοητευτικό !!!!!!!!!


Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

Μας "πιάσανε"....

Ο δημοσιογραφικός φακός μας "συνέλαβε" κατα την διάρκεια της πορείας στην Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης με το μπλόκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ...

Στην δεύτερη σειρά με την κόκκινη μπλούζα με τα κίτρινα γράμματα και την σημαία ο σύντροφος Ταλαχούπης Νίκος-μέλος του ΔΣ Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισα υποψήφιος στις εκλογές και του Σεπτέμβρη με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΕΕΚ- και ανένταχτους-ες αγωνιστές-στριες της αριστεράς.

Πηγή φωτογραφίας:kathimerini.gr

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2015 ΣΤΟ ΛΙΒΑΔΙ ΟΛΥΜΠΟΥ!!!!!!

-Για να έχουν όλοι μια εικόνα από το Λιβάδι…
Για όσους δεν κατάφεραν να βρεθούν εκεί…
Για να τα απολαύσουμε και να τα θυμηθούμε όσοι τα ζήσαμε…
Αλλά κυρίως για όλους αυτούς τους αφανείς ήρωες που κόπιασαν και κουράστηκαν.
Σε όλους όσους  αφιέρωσαν  ώρες από τον προσωπικό τους χρόνο .
Για όλα εκείνα τα μάτια που δάκρυσαν από οργή , θυμό,  κούραση και αγωνία αλλά και χαρά από την συμμετοχή, την προσφορά, την δημιουργία και το τελικό αποτέλεσμα…-
Για τα δάκρυα που κύλισαν  πάνω ή κάτω από την εξέδρα , πίσω από τις κουρτίνες της σκηνής ,πάνω από την φωτιά της ψησταριάς και όσων σκούπισαν, έπλυναν, έστρωσαν, κουβάλησαν και ήταν εκεί  όπου χρειάστηκε…..


Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015