Κρατάμε (και) από καλό νταμάρι...

Τον Βασίλη Μάστορα τον γνώρισα στα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα καθώς του έκανα διάφορες μικροδουλειές στο σπίτι του στην Τούμπα της Θεσσαλονίκης. Με τον ανιψιό του Λάζαρο Γ. Μπάμπα επιχειρήσαμε να τον σκαλίσουμε αρκετές φορές να μας διηγηθεί για την δράση του και την ζωή του, συνήθως μας απαντούσε...-την άλλη φορά που θα βρεθούμε και χαμογελούσε...
Όταν τον σκέφτομαι νιώθω ένα δέος μα και τιμή που γνώρισα αυτόν τον άνθρωπο ένα κομμάτι της ιστορίας των αγώνων του λαού μας.

Ποιος ήτανε ο Βασίλης Μάστορας :

  Ο Βασίλης  Μάστορας γεννήθηκε το 1927 στο Λιβάδι, ήτανε γιός του Κοζανίτη δασκάλου Μάστορα Δημητρίου και της Θεοδώρας (Λόλας) Μπάμπα. Μεγάλωσε στην Κοζάνη και αποφοίτησε από το γυμνάσιο αρρένων Κοζάνης. Εύστροφος και δραστήριος νέος, μπήκε στην αντίσταση και έγινε μέλος της ΕΠΟΝ.  

Το 1947 μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη, όπου οργανώθηκε στον Λαϊκό Εκδικητή. Συνελήφθη γρήγορα και καταδικάστηκε από το έκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης σε τετράκις εις θάνατον. Η ποινή δεν εκτελέστηκε. Ο αρχηγός τους, Δρουσιώτης Γιάννης ήτανε Κύπριος και έτσι η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια φυλάκιση. Έμεινε στις φυλακές για 10 συνεχή χρόνια. (Θεσσαλονίκης, Κοζάνης, Αίγινας, Γεντί κουλέ, Γιούρα κα) Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του αρρώστησε και ως φυματικός έχασε μεγάλο μέρος του πνεύμονά του. Απολύθηκε το 1957.

Μετά την αποφυλάκισή του εργάζεται στην συμπρωτεύουσα αρχικά ως μικροπωλητής – πλασιέ, γυρνώντας με την τσάντα στο χέρι για ώρες πολλές, φτύνοντας κυριολεκτικά αίμα. και εν συνεχεία ως περιπτεράς στην πλατεία Αριστοτέλους. Εκείνη την περίοδο ξεκινάει σπουδές στη σχολή του Ευκλείδη και παίρνει το δίπλωμα του υπομηχανικού. Με ένα χρόνο αναβάθμιση του πτυχίου,  αποκτά το δίπλωμα του μηχανικού και εργάζεται ως ιδιώτης αλλά και ως εργολήπτης δημοσίων έργων.

Ακούραστος αγωνιστής, τον Μάιο του 1968, συλλαμβάνεται από όργανα της χούντας και ξαναοδηγείται στη φυλακή, μετά από εξοντωτικό βασανισμό. Γλίτωσε τον θάνατο ως εκ θαύματος. Η σύλληψή του έγινε στη Λεπτοκαρυά Πιερίας, ενώ βρισκότανε καθ’ οδόν για την Αθήνα με τον συναγωνιστή του, βουλευτή της Ε.Δ.Α,  Γιώργη Τσαρουχά. Καταδικάζεται και στέλνεται εξορία στο Καρπενήσι για 4 έτη. Η ποινή του παύεται το 1973. Την ίδια χρονιά παντρεύεται την αγαπημένη του,  Κτενίδου Ανθούλα, αγωνίστρια και επί δέκα έτη φυλακισμένη για αντιστασιακή δράση, και ζούνε μαζί ως το τέλος της ζωή της.                 

Στις 4 Ιαν 2015 έφυγε από την ζωή.(πηγή εφημερίδα ΛΙΒΑΔΙ)

Σαν σήμερα...

Το 1968 η δημοκρατική Ελλάδα στενάζει κάτω από τη μπότα της αμερικανοκίνητης χούντας των συνταγματαρχών.  Τη νύχτα της 8 του Μάη ένα ΙΧ αυτοκίνητο ξεκινάει κρυφά από τη Θεσσαλονίκη με προορισμό την Αθήνα. Μεταφέρει τον Γραμματέα της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του -παράνομου- ΚΚΕ, επικεφαλής του Πατριωτικού Αντιδικτατορικού Μετώπου Θεσσαλονίκης και πρώην βουλευτή της ΕΔΑ, δικηγόρο Γιώργο Τσαρουχά  και τρεις ακόμα επιβάτες: τον Βασίλη Μάστορα, τον Κωνσταντίνο Μελέτη και την Γεωργία Παγκοπούλου.

Στο ύψος του Πλαταμώνα έχει στήσει μπλόκο και περιμένει μια ομάδα αποτελούμενη από όργανα της Κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών  και της Υποδιεύθυνσης Εθνικής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, με επικεφαλής τον διοικητή της ΚΥΠ Στέφανο Καραμπέρη. Περίπου στις 2 μετά τα μεσάνυχτα οι ασφαλίτες ακινητοποιούν το αυτοκίνητο του Γ. Τσαρουχά. Κατεβάζουν με τη βία και χτυπούν με μανία τους τέσσερις επιβαίνοντες, τους φορτώνουν σε ξεχωριστά αυτοκίνητα και τους μεταφέρουν πίσω στη Θεσσαλονίκη. Από τότε κανείς δεν ξανάδε τον Γιώργο Τσαρουχά. Μεταφέρεται στα μπουντρούμια της ΚΥΠ όπου βασανίζεται απάνθρωπα για ν’ αποκαλύψει τους συντρόφους του. Το κατακρεουργημένο κορμί του αντέχει μέχρι τα ξημερώματα. Στις 6 το πρωί, της 9 του Μάη, ο Γιώργος Τσαρουχάς πεθαίνει στα χέρια των βασανιστών του.

Η κηδεία του γίνεται το μεσημέρι της ίδιας μέρας, με το φέρετρο καρφωμένο και περιφρουρούμενο από δεκάδες αστυνομικούς που δεν επιτρέπουν παρά μόνο στα μέλη της οικογένειας του νεκρού να πάρουν μέρος. Από τις κρατικές αρχές καταβάλλεται κάθε προσπάθεια για να συγκαλυφτεί η δολοφονία. Η αστυνομία ανακοινώνει ότι ο Γ. Τσαρουχάς πέθανε «από ταχυπαλμία κατά τη μεταφορά του», ενώ ο ιατροδικαστής Νόνας υπογράφει πλαστό πιστοποιητικό θανάτου, ότι πέθανε δήθεν από έμφραγμα.(Πηγή Ατέχνως)

Ο Βασίλης Μάστορας υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας Τσαρουχά .

Με αφορμή την σημερινή μέρα λοιπόν το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω είναι η αναφορά σε αυτόν τον αγωνιστή για να μαθαίνουν οι νεότερες γενιές και να εμπνέονται από τους αγώνες τέτοιων ανθρώπων βαδίζοντας στα μονοπάτια που εκείνοι χάραξαν.  

Γιατί κρατάμε και από καλό νταμάρι (ράτσα-φυλή) ρε γαμώτο ...ας φανούμε αντάξιοι των ονείρων τους...